Door Norbert Desmet.

Onze vogelwerkgroep kwam voor dit jaar tot de keuze van de kievit als vogel van 2016. We proberen dus die soort intenser volgen. Wat speelde mee in de keuze? Het is in de eerste plaats een erg bekende soort voor ongeveer alle natuurliefhebbers, de soort heeft ook een eigen verhaal in onze streek en vooral de kievit gaat achteruit en dat allemaal samen vraagt om aandacht dit jaar.

Kieviten die in groep over akker ‘flappen’ in zwart-wit zijn een bekend beeld voor ons allemaal. Pittiger nog als ze in de lente over de velden buitelend hun mooie ‘kiewit’ uitbazuinen en hun broedgebied afbakenen of urenlang opdringerige kraaien uit hun buurt proberen te houden. Het is een van de soorten die in onze gezamenlijke vogelkennis gebakken zit. Het is ook een van de vele soorten die onopvallend in aantal achteruitgaat, bij ons zowel als broedvogel en als wintervogel. Weg zijn de grote winterconcentraties op de akkers met nog niet zolang geleden langs de N60 in Heurne, jaarlijks een paar duizend…..

De aparte geschiedenis van de kievit bij ons is sommigen gekend: van weidevogel ooit naar akkervogel, zelfs vrij recent.

Samen met Gust Schaemelhout telde ik in de jaren 70 als aangename ‘verplichte’ opdracht kieviten in de meersen van Oudenaarde. Inventariseren avant la lettre. Er blijven historische getallen hangen van meer dan 20 broedparen, geteld alleen al van op de ‘ring’ thv Oudenaarde, te controleren aan de hand van overvliegende zwarte kraaien. De mannetjes kievit gingen dan achter de kraai aan tot aan de grens van hun broedterritorium. Dit terwijl de vrouwtjes op het nest zaten, toen nog veilig in de hooiweiden, die redelijk laat gemaaid werden. Later in de zomer zaten ze dan op de gemaaide percelen, ouden en jongen samen met oa in hun gezelschap veel grote lijsters en gele kwikken, allen ‘trots’ op hun nakomelingen. Wat een tijd!

Wat heeft de overstap van de soort naar de akkers veroorzaakt? Er is een sterk vermoeden dat de gradiëntrijke hooiweiden te snel plaatsmaakten voor eeuwig groene raaigras- en andere te bemeste graslanden. Het werd een eentonige hoge groene brij waarin de kievit letterlijk zijn nest en jongen niet meer terugvond, laat staan voldoende voedsel als oogjager…..

Dan maar verkassen naar de akkers in de jaren tachtig, aanvankelijk met enig succes en twee tot drie nesten per jaar. Starten deden ze in de vroege graanakkers en niet bewerkte velden, later een tweede nest in de bietenakkers…..meestal succesvol. Maar toen bolden de machines steeds vroeger over de kouters en dan kwam de maïs steeds meer opzetten…. De grauwe gors stierf uit bij ons veldleeuwerik ging drastisch achteruit , allemaal de laatste 20 jaar, de akkervogels in het rood…Misschien speelt het klimaat ook mee met wispelturiger weer? Momenteel probeert de kievit nog stand te houden in onze streek maar de broedresultaten zijn echt niet goed en voor de toekomst als soort is dat nefast. Nesten verdwijnen onder de steeds vroeger en meer intensieve akkerbewerking en met de opgroei van de schaarsere jongen is er ook wat mis…voedsel?

Als we ergens te rade kunnen is het bij onze Noorderburen, je weet wel met de koningin en het eerste kievitsei, gelukkig traditie nu. In Sovon-nieuws juni 2015: ‘in het grote Waddenzeegebied gaat de kievit snel achteruit behalve in de kwelders van de Nederlandse oostelijke Waddenzee: zouden de kieviten daar profiteren van de minder intensieve manier van boeren daar?’ En iets verder: ‘Zelfs de meest algemene onder de boerenlandvogels, de kievit, gaat nu hard achteruit en is bijna gehalveerd ten opzichte van 1990. De indruk is sterk dat de kuikenoverleving de sleutelfactor is voor de kievit. Factoren als harde wind, weinig neerslag, lage voorjaarstemperaturen, predatie, akkerwerkzaamheden hebben allicht slechte invloed’. Daar gaat men nu de jongen zenderen en met kleurvlaggen de jongen merken om te kunnen ‘meten’. En ook in Nederland is 2016 uitgeroepen tot jaar van de kievit!

We zouden iets gelijkaardigs in Vlaanderen kunnen aanvragen bij Joke en die zou allicht aan iedere burgemeester en aantal kleurvlaggetjes geven…. Neen, we gaan ook dat maar zelf doen: waar kieviten broeden bij ons volgen we ze in 2016 van dichtbij op, tijdstip broeden, soort akkers, jongen? en zo mogelijk verder verloop met samenstelling groepjes later op het jaar… en de wintervogels, aantallen, plaatsen…. Iedereen kan meedoen, allemaal te deponeren op http://www.vwg-vlaamseardennenplus.be/. Probeer in de mate van het mogelijke iets te zeggen over de aantallen, gedrag en biotoop. Zeker in het broedseizoen.

Tussentijds voor zover dat mogelijk is, proberen we een tussenstand van zaken te geven in Meander.

Foto: Jeroen Vanheuverswyn